पहाडको छोरो भनि

पहाडको छोरो भनि गीत गाउनु कसरी खै
ढाका टोपी यो शिरमा अब लाउनु कसरी खै ||

जहाँ जान्छु आज भोलि मधेशको कुरा आउछ
हाम्रो पनि अलिकति भाग पाउनु कसरी खै ||

कालो गोरो छाला फरक सोच्ने हरु धेरै यहाँ
हामी एकै जनता भनि मुख बाउनु कसरी खै ||

राष्ट्र सेवा गर्ने धोको मलाइ पनि लागेको हो
जंगी अड्डा हाम्रो भनि हामी धाउनु कसरी खै ||

एउटा सिंगो राष्ट्र हाम्रो दुई टुक्रा भए पछी
लेक बाट बेँसी तिर अब आउनु कसरी खै ||

घर मेरो पहाडमा जग्गा चै छ तराइमा
पाहाडीको गोरुले त्यो खेत साउनु कसरी खै||

विरताले भरिएको राज्य हाम्रो ध्वस्त हुँदा
अब हामी बिर भनी खुशी छाउनु कसरी खै ||


"बिकाश "(घायल)

सुख भए साथ हुने

सुख भए साथ हुने दु:ख हुँदा गुफा पस्ने रैछौ तिमी
दुई दिन माया गर्ने अलि पछी छुरा धस्ने रैछौ तिमी ||

आफ्नो स्वार्थ हुँदा सम्म आकाशको तारा पनि झार्ने भन्यौ
स्वार्थ पुरा भए पछी काली नाग जस्तो डस्ने रैछौ तिमी ||

जोरी शत्रु मास्नु पर्छ तिमी आउ संग संगै भनी आज
बैरी सामु मलाई अघि बढाई आफु पछी बस्ने रैछौ तिमी ||

जे छ तिम्रो खुसी छु म मायामा त धनि गरिब हुन्न भनी
जसले पैसा देखाउछ उसै तिर छिटै फस्ने रैछौ तिमी ||

तिमी मेरो दिलको राजा तिमीलाई काट्दा मलाई दुख्छ भन्थ्यौ
यो ज्यानमा घाउ लाग्दा मलम होइन चुक घस्ने रैछौ तिमी ||


"बिकाश"(घायल)

तिम्रो यादमा धेरै गल्दै गाको छु म

तिम्रो यादमा धेरै गल्दै गाको छु म
आफ्नै मनको ताप्ले जल्दै गाको छु म !!

खाटा बसी सकेको घाउ बल्झिएर
मुर्छित भइ फेरी ढल्दै गाको छु म !!

हासो भन्दा आँशु धेरै बर्सी दिदा
खुसी भेट्ने बाटो छल्दै गाको छु म !!

जिन्दगीले आपंग नै पारे पछी
घिर्सियर अघि चल्दै गाको छु म !!

अमृत फल्ने हाँगा हरु ओइली जादा
बिष सरी आज फल्दै गाको छु म !!

"बिकाश"(घायल)

तिम्ले साथ छोडेर म

तिम्ले साथ छोडेर म एक्लो हुने छैन अब
तिमी जस्तो धोकेबाज सम्झी रुने छैन अब !!

जती माया गर्नु थियो सबै गरि सके तिम्लाई
भुलेरनी त्यो तस्बिर@@तिम्रो छुने छैन अब !!

तिमी गयौं तिमी संगै चोट पिडा पठाई दिए
सम्झिएर आँशुले यो मन धुने छैन अब !!


"बिकाश"( घायल )

बिकासको ज्वाला फुटाउ

बिकासको ज्वाला फुटाउ साथमा नै हुन्छु नि म
तिमी अघि बढ्छु भन तिम्रो हात छुन्छु नि म !!

लुटिएको भूमी हाम्रो फिर्ता गर्छु भन तिमी
देश द्रोही जती सबै झिर भित्र उन्छु नि म !!

भ्रष्टचार अन्त्य गरि समुन्नत राष्ट्र बनाऊ
लुटि खाने समाउँन माहा जाल बुन्छु नि म !!

सयौ बर्ष फैली राको ति दुर्गन्ध एका एक
रगत हैन विवेकको खोलि बगाई धुन्छु नि म !!

तिमीमाथि आपत् बिपत् आई परे कहिँ कतै
हाँस्दा तिमी सँगै हाँस्छु, रुँदासँगै रुन्छु नि म !!



बिकाश ( घायल )